030 Ponad dwa kilo mniej

Fajny ten tytuł, prawda? Taki pozytywny i niosący nadzieję. A jaki prawdziwy <3!

Otóż od ponad tygodnia jestem na diecie przyspieszającej metabolizm. Najpierw byłam trochę sceptyczna. Okładka książki kojarzyła mi się z tymi pomagającymi schudnąć do bikini, jakimiś ‚cudownymi’ sposobami pachnącymi spoconą Florydą. Na szczęście trochę poczytałam i przejrzałam przepisy na dania. No, bo przygotowuje się dokładnie te dania, które są w książce i stosuje wymiennie według uznania. Oczywiście zależnie od fazy w diecie.

Przepisy są MEGA! Ja się nie mogę doczekać następnego posiłku, następnej przekąski… Pomiędzy nie jestem głodna. To jeden z ważnych punktów: nie doprowadzać się do uczucia głodu. Jem dokładnie odmierzone porcje tego co akurat jest w jadłospisie, który sobie robię na podstawie książki.

Już po pierwszych dwóch dniach straciłam trochę mniej niż pół kilo. Szaleństwo.

Moja Trenerka mówi, że to nie za szybko. Dwa kilo coś to jeszcze rozsądnie jak na tydzień. A dieta ma jeszcze trzy tygodnie. I jeśli chcę mogę zrobić dłużej.

Wcisnę tyłek w każdą kieckę na ślub siostry jaka mi się spodoba. (Pod warunkiem, że najpierw w ogóle zmieści mi się biust. Ktoś mi obiecywał że przy dietach, wraz z chudnięciem, maleją cycki. Gówno prawda. A taką miałam cichą nadzieję…)

Życie jest ostatnio trochę bardziej znośne (jeśli nie myśleć o polityce). Nowy semestr, tabula rasa, nowe początki. I jakaś taka przemiana wewnętrzna. Mam wrażenie, że jestem zupełnie inną osobą niż dwa miesiące temu. Czy to nie szalone?

Jutro nowy dzień i fajowe żarcie, które mnie odchudza. Czy może być fajniej?

Nawet cera mi się poprawiła. Podobno poprawi się stan moich włosów. Trenerka nazywa tą dietę detoksem dla mojej wątroby. To chyba dobrze 😉

Pełna pozytywnego myślenia – pierwszy raz od bardzo dawna. Czuję się jakbym wyszła z Mrocznej Puszczy (nawiązanie do Władcy Pierścieni xD) i zobaczyła słońce. Oby tak dalej.

Oby tak dalej…